ที่มาของสับปะรด
สับปะรด ( ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ananas comosus ) เป็นพืชล้มลุกชนิดหนึ่งที่มีต้นกำเนิดมาจากบริเวณ ทวีปอเมริกาใต้ ลำต้นมีขนาดสูงประมาณ 80–100 เซนติเมตร การปลูกสามารถปลูกได้ง่ายโดยการฝังกลบหน่อหรือส่วนยอดของผลที่เรียกว่า จุก เปลือกของผลสับปะรดภายนอกมีลักษณะคล้ายตาล้อมรอบผล เป็นผลไม้เขตร้อนที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจเป็นอันดับสามของโลก โดย รัฐฮาวาย เป็นแหล่งเพาะปลูกสับปะรดที่สำคัญของ สหรัฐอเมริกา และในปี ค.ศ. 2016 คอสตาริกา , บราซิล และ ฟิลิปปินส์ มีสัดส่วนการผลิตสับปะรดเกือบ 1 ใน 3 ของโลก [1] แต่ละท้องถิ่นในประเทศไทยเรียกสับปะรดแตกต่างกันออกไป เช่น [2] ภาคกลาง เรียกว่า "สับปะรด" ภาคอีสาน เรียกว่า " บักนัด, หมากนัด " ภาคเหนือ เรียกว่า " บะนัด, บะขะนัด, บ่อนัด " ภาคใต้ เรียกว่า " ย่านัด, หย่านัด, ย่านนัด, ขนุนทอง, มะลิ " (โดย ย่านัด หรือ หย่านัด มีที่มาจากภาษา โปรตุเกส : Ananás ) [3] ลักษณะ รูปลักษณะ ไม้ล้มลุกอายุหลายปี สูง 90–100 ซม. มีลำต้นอยู่ใต้ดิน ใบเดี่ยวเรียงสลับ ซ้อนกันถี่มากรอบต้น กว้าง 6.5 ซม. ยาวได้ถึง 1 เมตร ไม่มีก้านใบ ดอกช่อออกจากกล